U heeft last van littekenweefsel dat niet goed genezen is na een operatie. Het litteken is te dik en/of te breed, doordat er te veel littekenweefsel is aangemaakt.
Oorzaken hiervan kunnen zijn:
- Onvoldoende rust na de operatie.
- Een wondinfectie.
- Lelijke wondgenezing door erfelijke aanleg, met name bij mensen met een donkere huidkleur.
- Teveel spanning op de wondranden.
- Verkeerde richting van het litteken.
Het is mogelijk een lelijk litteken operatief te corrigeren. Daarnaast zijn er ook niet operatieve manieren om een litteken te verfraaien (met behulp van zalf, siliconen pleisters of injecties).
Afhankelijk van de plaats en de grootte van het litteken kunnen meerdere correcties nodig zijn. De plastisch chirurg bespreekt met u welke behandeling voor u de beste is.
Voorbereiding
Afhankelijk van de ernst van uw aandoening zal de operatie poliklinisch (op de poliklinische behandelkamer) of via een dagopname (op de operatiekamer) uitgevoerd worden.
Meestal wordt een operatieve littekencorrectie onder plaatselijke verdoving uitgevoerd. Soms is het echter beter om de ingreep onder narcose uit te voeren in verband met de grootte van het litteken. Voordat een operatie op de operatiekamer plaatsvindt heeft u een gesprek met de anesthesioloog. Deze arts is verantwoordelijk voor de narcose of verdoving en zal met u de gang van zaken bespreken. Voor een operatie onder algehele narcose moet u altijd nuchter zijn.
Let op: Wij verzoeken u de dag van de ingreep geen créme, geen make-up te dragen.
De behandeling
Afhankelijk van het litteken duurt een littekencorrectie ongeveer 5 tot 45 minuten. Via een incisie wordt het litteken verwijderd. Het kan onvoldoende zijn om deze wond op een reguliere manier te sluiten. De plastisch chirurg heeft technieken om het litteken onregelmatig te maken. Vaak zijn dit technieken waar een w- of z-vorm gebruikt wordt. Deze littekens genezen beter, omdat deze niet in een rechte lijn kunnen trekken.
Heel soms moet de plastisch chirurg een huidtransplantaat gebruiken om de wond dicht te maken. Deze huid wordt ergens anders vandaan gehaald en in gehecht in de wond. Ook kan de plastisch chirurg soms huid uit de omgeving verplaatsen om de wond dicht te maken. Dit heet een (transpositie) lapje. Dit gebeurt alleen bij grote littekens die niet te sluiten zijn.
Na de verwijdering van het litteken wordt de wond gehecht.
Na de behandeling
Na de behandeling wordt de wond meestal gedicht met een hechtpleister. In enkele gevallen kan het voorkomen dat u een drukverband krijgt. U mag na de behandeling naar huis.
Na een littekencorrectie moet u rekening houden met de volgende zaken:
- U kunt zich na de ingreep niet goed voelen, dus neem iemand mee die u thuisbrengt.
- De hechtpleister mag u na 5 dagen verwijderen. U kunt met een hechtpleister (vanaf een dag na de operatie) douchen. Indien u een drukverband heeft gekregen mag u na één tot drie dagen zelf het verband verwijderen en eventueel een pleister op de wond plakken. Vanaf dit moment kunt u weer douchen.
- Soms moet de wond worden na behandeld met een zalf of littekenpleister.
Na ongeveer één (gezicht) tot twee (lichaam) weken worden, indien nodig, de hechtingen door de assistente verwijderd. We adviseren u om de eerste zes weken geen zware arbeid of sport te verrichten waarbij u de wond belast.
Het kan voorkomen dat de plek van de wond pijnlijk aanvoelt. Normaal is paracetamol voldoende voor een goede pijnstilling.
Complicaties
Na iedere operatie bestaat er een risico op een nabloeding of infectie. Door nauwkeurig en steriel te werken, wordt dit risico minimaal gehouden. Wanneer er na de operatie sprake is van toenemende pijnklachten, zwelling, roodheid van de wond of koorts, dan raden wij u aan contact op te nemen met de polikliniek. Bij enige twijfel adviseren wij u om te komen. Mocht er iets in de avonduren of in de weekenden voorvallen, dan kunt u altijd terecht op de spoedeisende hulp van ziekenhuis Bernhoven. Er is altijd een dienstdoende plastisch chirurg bereikbaar.
Andere complicaties kunnen zijn: het niet (geheel) verdwijnen van de klachten, het terugkomen van het litteken, littekenklachten, het opengaan van de wond, pijnklachten of beschadiging aan weefsels in het operatiegebied zoals de zenuwen of bloedvaten. Daarnaast kan het voorkomen dat huidtransplantaten of lapjes soms niet goed ingroeien.
